خب ببین، این فیلم "Krazy House" که اسمش یه کم شیطنت آمیزه، انگار اومدن یه خونه خیلی معمولی رو بردارن ببرن تو یه شهر بازی خیلی شلوغ و دیوونه خونه! داستان از این قراره که یه خانواده مذهبی خیلی آروم و سر به زیر، دهه 90 میلادی، زندگیشون یهو زیر و رو میشه. فکر کن، صبح پا میشن میبینن به جای کارگرای خوش قول، یه مشت خلافکار روسی ریختن تو خونشون و دنبال یه گنجی چیزی میگردن که انگار تو دیوارا قایم شده. حالا این وسط، این خانواده بیچاره که کلا فکر میکردن دزد و پلیس فقط تو تلویزیونه، باید با این مهمونای ناخونده و البته خیلی خشن کنار بیان. بازیگراش هم چهره های آشنایی داره. نیک فراست که تو فیلمای "شان آو د دد" و "هات فاز" دیدیمش، اینجا نقش پدرِ خانواده رو بازی میکنه. آلیشیا سیلورستون هم هست، همون دختر خوشگل فیلم "Clueless" که البته اینجا دیگه نقش یه مادر رو داره. کوین کانلی هم از سریال "Entourage" اومده. ترکیب جالبیه، نه؟ ولی راستش رو بخوای، انگار منتقدها خیلی باهاش حال نکردن. میگن فیلم انگار خیلی سعی کرده خنده دار باشه ولی بیشتر صداش دراومده. یه جا خوندم نوشته بودن مثل اینه که یه آهنگ خیلی بلند و گوش خراش رو پشت سر هم پلی کنی. یعنی ممکنه یه جاهاییش بخندی، ولی کلا رو اعصاب میره. میگن شوخی هاش سطحیه و داستانش هم خیلی سر و ته نداره. یه نکته جالبش هم اینه که فیلم تو آمستردام فیلمبرداری شده، ولی انگلیسیه با یه ذره هلندی. کارگردان هاش هم دو تا کارگردان هلندی هستن که انگار اولین فیلم بلند انگلیسی زبونشون رو ساختن. شاید میخواستن یه فیلم متفاوت و خیلی عجیب غریب بسازن، ولی خب انگار اونجوری که باید از آب در نیومده. در کل، اگه دنبال یه فیلم خیلی کمدی و خنده دار میگردی که از ته دل ریسه بری، شاید "Krazy House" انتخاب خوبی نباشه. ولی اگه از فیلمای خیلی شلوغ پلوغ و دیوونه وار خوشت میاد و میخوای یه چیز متفاوت ببینی که کلا مغزت رو بپوکونه، شاید بدت نیاد. البته با این نقدایی که ازش خوندم، انتظار شاهکار نداشته باش! بیشتر شبیه یه تجربه عجیب و غریب به نظر میرسه تا یه فیلم خیلی خوب. ولی خب، سلیقه ها فرق داره، شاید تو خوشت اومد!